De Moazoart in Lokeren: een warm ontmoetingshuis

Maar liefst een vijftigtal vrijwilligers zetten zich in Lokeren in om een warme plek te creeëren voor kwetsbare mensen.  Ze doen dat op veel manieren: een sociaal restaurant, een sociale kruidenier, vrouwenwerking, mannenwerking, taalbabbels, uitstappen, vormingen, een spel... Alles activiteiten borrelen van onderuit op,  getuigen van de grote creativiteit en solidariteit binnen de groep.  Wij gingen eens kennismaken met Natasja Pringels.  Kom je mee? 

Stel jezelf voor, wie zijn jullie?  

Vzw De Moazoart is een ontmoetingshuis in Lokeren voor kwetsbare Lokeraars, maar iedereen is hier welkom. We zijn het meest gekend voor ons sociaal restaurant op woensdag en vrijdag. Dit is ook het moment waarop we kunnen luisteren naar de zorgen en noden van de mensen, om hen vervolgens door te verwijzen of zelf te helpen. 

Om de veertien dagen, op dinsdag, is er de sociale kruidenier. Ook tijdens dit moment proberen we één-op-één in gesprek te gaan en bezoekers toe te leiden naar andere delen van onze werking. We hebben ook een Rap op Stap-reisbureau, dat drie halve dagen per week open is. 

Op maandag is er een vrouwenwerking, en sinds kort ook een mannenwerking op woensdag. De mensen die komen, brengen altijd zelf ideeën voor de activiteiten aan. Dat geldt eigenlijk voor alles binnen onze werking: we proberen echt van onderuit te werken. Dit zet mensen in hun kracht en helpt hen hun talenten te ontdekken. 

We proberen echt van onderuit te werken. Dit zet mensen in hun kracht en helpt hen hun talenten te ontdekken. 

Op donderdag is er Babbelonië, waarbij anderstaligen en Nederlandstaligen in groepjes praten over alledaagse zaken.  

Daarnaast geven we ook vormingen aan scholen en hebben we ook zelf een spel ontwikkeld.  

We hebben ook werkgroepen rond vrije tijd en wonen. Het doel hiervan is aanbevelingen te formuleren voor het beleid, ontwikkeld in de werkgroep van mensen in armoede.  

Alles samen werken we met een vijftigtal vrijwilligers. 

Wat hebben mensen in armoedesituaties eraan?  

Heel veel! Wat heel belangrijk is, is dat mensen nieuwe contacten kunnen leggen en een netwerk opbouwen. 

We merken ook dat bezoekers elkaar versterken. Het is heel fijn om te horen dat mensen samen iets organiseren of buiten De Moazoart contact houden. 

We zijn de laatste tijd ook sterk bezig geweest rond communicatie. Vroeger waren er soms ruzies, zowel thuis als in de groep. Dit is vaak een aangeleerde houding, maar het zorgt voor een onaangename sfeer. Intussen hebben we heel hard ingezet op communicatie, met mooie resultaten. Als we dan horen dat een bezoeker wat hij hier leert thuis toepast in het gezin, geeft dat veel voldoening. 

We hebben heel hard ingezet op communicatie.  Als we dan horen dat een bezoeker wat hij hier leert thuis toepast in het gezin, geeft dat veel voldoening. 

Wat heb je aan de projectensteun van Welzijnszorg?  

We hebben de hele ruimte opnieuw geschilderd. Door de jaren heen (sinds 2016) was het vuil geworden. Daarnaast waren de muren volledig wit, wat niet zo gezellig was.  

We kozen voor extra kleur en warmere tinten, en merken dat dit echt een veel huiselijkere sfeer brengt. Voor veel mensen is De Moazoart hun tweede thuis, dus dat is belangrijk. 

Om dit soort dingen te kunnen doen, hebben we echt steun nodig van organisaties. Anders is daar gewoon geen ruimte voor. 

Om dit soort dingen te kunnen doen, hebben we echt steun nodig van Welzijnszorg. Anders is daar gewoon geen ruimte voor. 

Waar hopen jullie op, wat zijn jullie doelen voor de toekomst?  

Ons ideaalbeeld is eigenlijk gewoon de werking die we nu hebben, te kunnen behouden.  

We merken een steeds grotere toestroom van bezoekers, want mensen hebben het financieel steeds moeilijker. Meer en meer daklozen vinden de weg naar ons ontmoetingshuis, wij bieden hun een babbel, een warme maaltijd en de gelegenheid om te douchen of kleren te wassen. De groep wordt dus steeds groter, en het is nog geen winter. Een uitdaging voor de toekomst zal waarschijnlijk zijn om extra vrijwilligers te werven die overdag aanwezig kunnen zijn als aanspreekpunt voor deze mensen. 

We merken een steeds grotere toestroom van bezoekers, want mensen hebben het financieel steeds moeilijker.  

We willen gewoon de werking zoals hij nu is kunnen  behouden. 

Hartelijk dank Natasja, het is erg dat het nodig is, maar fijn dat jullie zoveel mensen helpen met zoveel vrijwilligers.  Dat geeft ook hoop!