Van uit het nest gevallen vogeltje tot vrijwilliger

Francis is geworteld in Kontich. Als verse vijftiger woonde ze er samen met twee van haar vijf kinderen en haar kleinzoontje. Ze had er een scheiding opzitten, was in zichzelf gekeerd en sukkelde erg met haar gezondheid. Haar sociale contacten beperkten zich tot haar vele ziekenhuisbezoeken en de deurwaarder die af en toe ongewenst aan huis stond. Haar gezondheid zorgde ervoor dat ze haar job moest opgeven en een invaliditeitsuitkering kreeg. Dat hier bijkomende rechten aan vast hingen daar was ze de eerste jaren niet van op de hoogte.

Francis voelde de nood aan verandering en ging op eigen aanvraag in collectieve schuldenregeling bij het OCMW. Het wegvallen van de bezoeken van de deurwaarder was een enorme last die van haar schouders viel. Maar dit was niet genoeg. Via een website bouwde Francis een vriendenkring op in Assenede. Ze zagen elkaar heel af en toe. Dit stimuleerde haar om naar een voor haar onbekende regio te verhuizen en zo te kunnen breken met de situatie waar ze in zat.

Na twee jaar zoeken vond ze eindelijk een appartement in Eeklo, niet in Assenede zoals gehoopt. Het is januari 2013 wanneer Francis in haar nieuwe appartement intrekt. Er paste geen budgetmeter in, laat staan een kleerkast of wasmachine. De installateurs van de budgetmeter wezen Francis door naar het OCMW van Eeklo, daar zouden ze haar wel kunnen verder helpen met deze niet-installatie. Francis had heimwee, ze vroeg zich af wat ze had gedaan: alleen naar een onbekende stad verhuizen, waarom? Zelfs het plaatselijk dialect was moeilijk te verstaan en zorgde soms voor nog meer vervreemding. Ze luisterde naar de mannen van de budgetmeter en stapte naar het OCMW. Daar kreeg ze Wouter toegewezen als begeleider. Francis noemt hem één uit de duusd. Hij raadde Francis aan om haar kledij te gaan wassen in Wijkcentrum De Kring. Het goedkope wassalon daar bood een oplossing voor het ontbreken van een eigen wasmachine. Drie maanden later kon Wouter haar vertellen dat ze recht had om in de sociale kruidenier (ook in Wijkcentrum De Kring) te gaan winkelen. Ondertussen waren ze gestart met het afbetalen van haar schulden én kon ze zelfs €5 per maand sparen.

De eerste keer in Wijkcentrum De Kring voelde Francis zich als een uit het nest gevallen vogeltje. Maar de vrijwilligers en het personeel namen haar al snel onder hun vleugels waardoor ze zich welkom en aanvaard voelde. Een rondleiding door Melisa en het enthousiasme van vrijwilligster Mieke stimuleerden Francis om deel te nemen aan een aantal creatieve groepen. Langzaam maar zeker werden de plek die WDK is en de activiteiten die er doorgaan, dingen om naar uit te kijken. Francis kwam vaker over de vloer en in november 2013 startte ze zelf met vrijwilligerswerk in De Kring. Dit vervult ze nu in 2019 nog steeds met evenveel enthousiasme én minder verlegenheid. Als ze tijdens haar wekelijkse shift bij de groenten en fruit in de sociale kruidenier nieuwe bezoekers tegenover zich heeft, is dit soms een spiegel van haar verleden. De onwennigheid, schaamte en verlegenheid zijn zo herkenbaar voor Francis dat ze heel goed weet hoe belangrijk de babbeltjes zijn die zij en de andere vrijwilligers doen.