Hoe gaat het eraan toe in een regionale projectencommissie? 

Het ondersteunen van armoedeprojecten is voor Welzijnszorg meer dan alleen geld geven. Het is samenwerken én een stem geven. We zetten in op een wederzijdse versterking: de verhalen en ervaringen van de armoedeprojecten voeden de campagnes en het politieke werk van Welzijnszorg. Tegelijkertijd helpen we de armoedeprojecten om hun ervaringen en suggesties te delen met het beleid en een ruim publiek. 

Elk jaar tussen begin februari en midden april lanceren wij onze projectoproep. In die periode kan je via een webformulier op deze site een aanvraagformulier invullen. Tot einde juni beraadslaagt onze projectencommissie. Net voor de zomer krijgen die projecten een brief met nieuws over de goed- of afkeuring van hun aanvraag. De uitbetaling gebeurt dan begin oktober. 

Stijn Moons is lid van de projectencommissie Vlaams-Brabant/Mechelen. Samen met regiomedewerker Sylvie Vanderhoydonck vertelt hij hoe zo’n commissie in zijn werk gaat. 

Hoe verloopt de keuze van projecten voor steun vanuit Welzijnszorg eigenlijk? Welke criteria zijn belangrijk? 

Sylvie: Welzijnszorg stuurt elk jaar een oproep uit, eind januari, waarop projecten kunnen intekenen. In onze regio zijn er zo’n 15 per jaar. In de commissie zelf hebben we een aantal criteria – die de projecten ook terugvinden op de website.

Welzijnszorg vindt het belangrijkst hoe er naar armoede en mensen in armoede gekeken wordt. Dat er meer gebeurt dan noodhulp, dat mensen in armoede meegenomen worden als partners. Er zijn een aantal dingen die we een meerwaarde vinden, zoals werken met vrijwilligers. En we vinden het belangrijk dat het een duurzame werking is en geen eendagsvlieg. 

Stijn: Er zijn ‘starters’ en ‘samenwerkers’, daar hou ik alvast rekening mee als ik de aanvragen lees. Van een ‘samenwerker’ hoop ik dat zij meer willen terugkoppelen naar Welzijnszorg en mee de campagne ondersteunen en dienen als voorbeeld in de campagne. Samenwerkers krijgen een groter bedrag en er wordt ook intenser samengewerkt. 

Sylvie: We gaan uit van een wederzijdse versterking. Het financiële is maar een onderdeel, het gaat ook om hun input in de campagne en het oppikken van signalen over armoede en armoedebeleid. De campagnematerialen bevatten ook altijd citaten, interviews, verhalen, enz. die komen van onze projecten en van de Welzijnsschakels.

Van ‘starters’ vragen we minder, die hebben hun energie voor de opstart nodig, en het bedrag is lager. De projectenwerking ziet geld niet als een doel maar als een middel, toch voor de ‘samenwerkers’. De ‘starters’ zijn letterlijk bezig met het opstarten en het uitzoeken hoe ze alles moeten en willen doen, bij hun gaat het meer om het ondersteunen daarvan in woord en daad. 

Hoe schatten jullie projecten in? Gaan jullie die allemaal ter plaatse bezoeken? 

Stijn: Ik begin natuurlijk met het lezen van de projectaanvraag, ik kijk goed naar de omschrijving van hun werking, vaak ga ik ook even hun website te bekijken. Ik interesseer me erg voor de werking, niet enkel het project op zich maar ook de vraag ‘waar staat die organisatie voor?’. Dat is meteen ook de return voor mezelf, het is heel interessant om te zien welke projecten er allemaal zijn. 

Dat is meteen ook de return voor mezelf, het is heel interessant om te zien welke projecten er allemaal zijn. 

Sylvie: De samenstelling van de commissie is divers naar geslacht, leeftijd, regio, enz. waardoor er vaak wel iemand in de commissie is die het project kent. Als er een commissielid echt betrokken is op een werking (bv. Raad van Bestuur, als vrijwilliger of personeelslid) moet die persoon de commissie wel even verlaten tijdens de bespreking van dat project.

We inventariseren samen veel vragen en stellen die. We gaan op bezoek of doen een videochat, per twee. We hebben soms wel dossiers die ‘minder goed geschreven zijn’, maar daar proberen we door te kijken. Ik vermoed dat dat ook wel anders is bij andere subsidiekanalen. 

Stijn: Ik denk dat onze projectencommissie er van uitgaat dat mensen die de moeite doen om een aanvraag in te dienen, goeie intenties hebben en dat het wel mensen zijn die beweging willen maken en sociaal ondernemend zijn. We stellen wel kritische vragen, maar niet met de bedoeling detective te spelen.